Reżyseria: Mark Romanek
Gatunek: dramat, thriller, science-fiction
Premiery kinowe: Polska: 11 marzec 2011
USA: 15 wrzesień 2010
Czas trwania: 104 min.
Kathy, Ruth i Tommy to para najlepszych przyjaciół w angielskiej szkole z internatem skrywającym wiele tajemnic. Uczniowie tej szkoły nie mają pojęcia, jaki los czeka ich w przyszłości, kim będą zmuszeni zostać i dla kogo. Kiedy więc dowiadują się od nowej nauczycielki surowej prawdy, każde dziecko jest w szoku. Placówka musi przyznać się sama przed sobą, że jest to nieetyczne, a każdy człowiek powinien mieć prawo wyboru. Dzieci zostały stworzone na podobieństwo kobiet i dzieci, a ich własne życie będzie poświęcane dla innych, obcych i nieznanych ludzi. Jednak czy ludzie chcieliby wrócić do czasów raka mózgu, porażenia ciała lub braku wzroku?
Od tamtej chwili dziewczynki i Tommy starają się korzystać z życia na tyle, na ile mogą, bo nie wiadomo, kiedy będą powołani do oddania pierwszego narządu. Kochają, marzą i próbują żyć normalnie, jakby w ogóle nie przejmowali się przyszłością.
Kiedy wyjeżdżają ze szkoły, niedaleko po tym zdarzeniu Kathy postanawia zostać Opiekunem do czasu powołania na pierwszą operację. W wieku około trzydziestu ośmiu lat drogi Kathy i Ruth schodzą się ze sobą. Kobiety postanawiają zobaczyć się z Tommy'm. Ruth, która przeszła już trzy operacje i prawdopodobnie umrze przy trzeciej chce, by dwójka pozostałych przyjaciół wybaczyła jej rozdzielenie ich uczuć i bez protestowe wkroczenie w ich prywatne życie. Daje im w prezencie adres, na który powinni się udać, by otrzymać Odroczenie na parę lat. Ponoć Odroczenie mogły otrzymać kochające się pary, a Tommy'iemu wydaje się, że odkrył, do czego w czasach szkoły istniała Galeria.
Kiedy Ruth umiera na stole operacyjnym, Kathy i Tommy postanawiają ubiegać się o Odroczenie, jednak po rozmowie z właściwymi osobami okazuje się, że to były tylko pogłoski. Nie ma dla nich ratunku.
Dwa tygodnie po śmierci Tommy'iego Kathy dostaje wezwanie. Za miesiąc odda pierwszy narząd.
Piękny, poruszający, zawierający pewną magnetyczną głębię film wyreżyserowany na podstawie książki brytyjskiego pisarza urodzonego w Japonii, Kazuo Ishiguro. Dla mnie oczywiście był on nieco niezrozumiały, zważywszy na to, że jestem jeszcze dosyć młoda i pewne rzeczy odbieram inaczej i inaczej je interpretuję. Tutaj raczej nie będę rozpisywała się, jaki to cudowny był ten film i ile wartości wniósł do mojego życia, tak jak zwykle to robię z książkami. Ten film po prostu obrazuje kruche ludzkie życie i opowiada o tym, że tak naprawdę, czy jedni umrą szybciej czy później, to wszystkich nas spotka taki sam los. "Musisz tylko umrzeć." - tak powiedział mi Ksiądz, ale nie wiem, czy to prawda.
Moja ocena: 5/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz